Ger Boterman heeft “Bij thuiskomst altijd iets moois te vertellen”
Ger Boterman | Vrijwilliger Brasserie Reestoord
Ger Boterman (77) is een bekend gezicht in brasserie 'De Taverne' van woonzorgcentrum Reestoord in Meppel. Samen met zijn goede vriend en collega-vrijwilliger Jan Brand (58) runt hij op dinsdagochtend de brasserie alsof het een goed geoliede machine is.
“Ik doe de koffie, het gebak en de koeken,” vertelt Ger met een glimlach. “Jan, die jarenlang kok is geweest, maakt de panini’s, tosti’s en kroketten. Hij weet er altijd iets lekkers van te maken!”
De brasserie is een gezellige ontmoetingsplek voor bewoners, familieleden en bezoekers die even gezellig samen willen zijn. “Soms trakteren bewoners hun bezoek op iets lekkers, en andersom nemen bezoekers gebakjes mee voor hun dierbaren.”
Een bijzondere vriendschap
Eerder werkte Ger als vrijwilliger bij Landschapsbeheer Drenthe. “Met een vaste groep zaagden we bomen en onderhielden we de boswallen. Ik vond dat prachtig om te doen, we zaten op zulke mooie plekken. Ik leerde vogels kennen en ontdekte landgoederen waar ik het bestaan niet van wist.” Maar op advies van de neurochirurg moest hij daar noodgedwongen mee stoppen. “Toen vroeg Jan mij of ik hem kwam helpen in Reestoord, want hij kon wel wat extra handjes gebruiken.”
Ger en Jan kennen elkaar al jaren. “Ik was leraar wiskunde, scheikunde en natuurkunde op de school waar Jan en zijn vrouw leerling waren,” vertelt Ger trots. “We zijn goede vrienden geworden. Samen doen we ook vrijwilligerswerk in het hospice, waar we kamers in orde maken en tuinonderhoud doen.”
Een persoonlijke motivatie
Voor Ger is het vrijwilligerswerk extra bijzonder. “Mijn moeder kwam hier wonen precies op de dag dat ze 90 jaar werd en heeft hier 6 jaar gewoond. Ze was eerst wat terughoudend, maar heeft hier uiteindelijk een prachtige tijd gehad. Ze deed mee aan alle activiteiten en genoot van de gezelligheid in de huiskamers. Ze is 96 geworden. “Dat ik nu iets kan terugdoen voor deze plek, voelt goed.”
Jan is vanwege rug- en schouderproblemen afgekeurd voor regulier werk. Door het vrijwilligerswerk in de brasserie kan de voormalig kok zijn ervaring en passie blijven inzetten. Ook hij wilde iets terugdoen voor de gemeenschap. En nu woont de moeder van Jan ook in Reestoord. Aan het eind van het gesprek komt ze even aanwandelen, met een glimlach van oor tot oor. “Ik ben zó trots op hem,” zegt ze. De drukte op dinsdag in de brasserie is volgens haar allesbehalve toevallig.
Waardevol
Het werk in de brasserie is beslist geen luilekker baantje, laten Ger en Jan weten. “Maar het is dankbaar werk.” Ook in het hospice is het emotioneel geen licht werk. “In het hospice raken de verhalen ons soms diep, vooral als er jonge mensen liggen. Maar het is ook waardevol. Je kunt echt iets betekenen.”
Drukte en gezelligheid
De sfeer in De Taverne is gemoedelijk. “Nu de zon weer schijnt, zetten we ’s ochtends de parasols op het terras en vragen mensen weer om ijsjes.” De drukte neemt toe, zeker in vakanties als kleinkinderen op bezoek komen. “Dan gaan er liters cola doorheen,” lacht Ger.
Oproep
Wat zou Ger willen zeggen tegen mensen die twijfelen over vrijwilligerswerk? “Gewoon doen! Je ontmoet veel mensen, het is hartstikke leuk en dankbaar werk en je hebt thuis weer iets moois te vertellen.”